Met de zomer in aantocht wil iedereen wel graag pronken met een lief. Toch blijft het aantal alleenstaanden in België stijgen. Dat blijkt uit de analyse "Huishoudens en gezinnen", die de Federale Overheidsdienst Economie opstelde in 2006. Is daten anno 21ste eeuw nog steeds een taboe of gaat er een stilaan een nieuwe wereld open?
“Sylvia, schrijf je in op onze site en vind je droompartner!” U herkent het allicht. Een paar mails per week moeten ons er aan herinneren dat we single zijn en dat het de hoogste tijd is om daar iets aan te doen. Initiatieven genoeg: online daten, relatiebemiddelaars en speeddaten.
Het woordje speeddaten prikkelt mijn zintuigen. Let’s do this!
Door opzoekingswerk kom ik terecht bij de organisatie SmartDate. Na wat e-mailverkeer word ik gevraagd om me in te schrijven als een echte kandidate. De meeste reacties van vrienden en familie zijn veelbelovend. “Oh, zo tof! Je gaat daar je prins op het witte paard tegenkomen!” Ze worden minder positief wanneer ik hun vertel dat het om een leeftijdscategorie van 23 tot 33 jaar gaat en betalend is. “Bah! Dat zullen allemaal van die vieze kerels zijn zonder leven! Want wie wil daar nu geld aan geven. Zie maar dat ze u niet lastigvallen!”
D-day
Dinsdag 16 maart 2010, 20u20. Reeds tien minuten aan het staren naar de toegangsdeur van het Chess Café te Leuven. Zou ik het wagen om binnen te gaan?
“Heeft u gereserveerd?”, vraagt een dienster. Nogal beschaamd vraag ik naar de speeddate. Met wankelende benen en korte stapjes stap ik naar de toog en ontmoet de andere vrouwen. Ze kijken nogal keurend. “Jij ziet er toch nog jong uit! Komt er nu nooit een toffe gast praten met u op een fuif?” Beiden hebben ze ervaring met het speeddaten en overtuigen me ervan dat het heel goed meevalt. We worden na een kwartiertje gevraagd om naar boven te gaan. Daar vertelt Frederic ons de regels van het spel. De vrouwen blijven zitten en na tien minuten verhuizen de mannen. Je krijgt een papier waar je de naam, opmerkingen en bevindingen moet noteren. Wanneer je thuis bent, moet je dan je ‘matches’ invullen. Je duidt de mannen aan die je graag wil terug zien. Wanneer er sprake is van een match (dit is wanneer beiden kandidaten elkaar aanduiden), krijg je de gegevens. De mannen krijgen beneden hun instructies. Ondertussen slaan we onderling een praatje. “Jammer dat we niet wat langer kunnen kletsen onder vrouwen!”
Frederic: “Blijkbaar is het niet enkel een taboe om mee te doen, maar ook een taboe om toe te geven hoe je elkaar leerde kennen”Nagelbijtend wacht ik af. ‘Hallo, ik ben Hans! Wie ben jij?’ Verzorgd, rond de 30 en werkzaam in een bank. Zijn hobby’s zijn reizen en boeken lezen. Een aantrekkingspool voor vrouwen, zou je denken. Geïnteresseerd luister ik naar zijn verhaal. De eerste kandidaat viel mee. Ik probeer mezelf eraan te herinneren dat ik hier maar zit voor een reportage en niet als echte kandidate. Al zorgt de volgende kandidaat voor wat verwarring. Groot, slank en mooi gekleed. Die eerste indruk is van levensbelang. Thomas is 28, ingenieur en gek op reizen. Wauw! Iemand die je de wereld laat zien. Hij vraagt naar mijn beroep en ik zeg hem een beetje verlegen dat ik nog studeer. “Zeer interessante keuze! Zeg, je bent hier toch geen schoolopdracht aan het maken, hé?”, vraagt hij glimlachend en licht zenuwachtig. Ik probeer hem ervan te overtuigen dat het niet gemakkelijk is om een lief te vinden en dat het idee ontstaan is door een weddenschap. Aandachtig luister ik en betrap er mezelf op wat te spelen met mijn lichaamstaal. Haren achteruit, open houding, af en toe eens bijten op de lippen. Persoons, concentratie! Nee, ik ben verloren en rol helemaal in het concept. En toen was er weer die gong! Veel te snel als je het mij vraagt!
“Wil je nu eens wat weten? Mijn ex zit daar!”
Tijdens de pauze komt Inge bij me zitten. “We zullen eens oefenen, zegt ze al lachend.” Ik stel haar zo subtiel mogelijk een paar vragen. “Ik heb al eens meegedaan in Antwerpen, maar dat is niet te vergelijken met hier in Leuven.” Volgens Inge zie je een duidelijk verschil. In Leuven zijn de kandidaten meer klassevol. Ik informeer naar matches van toen. “Er kwam een mooi gebouwde man voor me zitten. Wij vrouwen kijken daar het eerste naar maar hij was nog interessant ook! Ik zat aan zijn lippen gekluisterd. Na twee minuten wist ik het. Als hij me nu ten huwelijk vraagt zeg ik volmondig ja!” Vol spanning zit ik te luisteren. “We zijn twee maanden samen geweest en uiteindelijk klikte het helemaal niet. Maar we geven niet op! Daarom zitten we hier weer en ooit komt er wel een goede match! En, heb jij al iemand in het vizier? ”
Een misser
Vooraleer we terug van start gaan, komt Frederic vragen of het een beetje meevalt en wijst me erop dat ik véél meer moet noteren in die vakjes. En we zijn weer vertrokken! De volgende kandidaat is Roel. “Ik werk met een puntensysteem! En gij wordt mijn nummer vijf! Misschien na het gesprekje nummer één hé!” Merkwaardig genoeg heb ik het gevoel dat ik Roel al veel langer ken. We praten wat over het dagelijkse leven en er wordt veel gelachen. Ja, met Roel zou ik nog wel een pintje kunnen gaan drinken, als vrienden wel te verstaan.
Tot nu toe valt de speeddate goed mee. En toen kwam Rudolf (26). Hij ziet er wat nerdy uit. Hij vraagt zenuwachtig mijn naam en er valt een immense stilte. Ik informeer naar zijn interesses. En dat had ik beter niet gedaan. Hij vertelt over zijn favoriete gamespelletje World of Warcraft. Die tien minuten leken een dag te duren. “Speel jij nooit spelletjes?” “Ja hoor! The Sims of gezelschapspelletjes”. Niet echt het antwoord waar hij op hoopte. Ik legde me er bij neer en probeerde me aan te passen aan zijn leefwereld. Frederic slaat op de gong. Eindelijk!
“Wil je nu eens wat weten? Mijn ex zit daar.” Zo stelde Jan zich voor. Voor even kwam ik weer de realiteit tegen en werd het speeddaten onderwerp van mijn reportage. Subtiel moest ik Jan hierover uithoren. Het voelde als een plicht.“Ik ga u niet zeggen waar maar geloof mij. Het is raar om die hier te zien. Op zich kom ik er nog goed mee overeen, maar toch”. Ze waren een jaar samen geweest. Door omstandigheden besloten ze om er een punt achter te zetten. En nu moest hij tien minuten met haar praten. “Het deed wel deugd om nog eens bij te praten, want we zijn als vrienden uit elkaar gegaan. Het spijtige is dat ik nu wel een kandidate minder heb! (lacht)”
Nadat we alle kandidaten gezien hadden, verzamelden we aan de bar voor nog een laatste drankje. Zo geraakte ik terug aan de praat met Inge en haar boezemvriendin Jolien. “We hebben al eens samen meegedaan in Antwerpen maar vandaag was een succes”. Ze hadden allebei al hun favorieten en gingen op de terugweg naar huis nog overleggen.“We zijn in Antwerpen eens op dezelfde gast gevallen!” Inge was ervan overtuigd dat hij voor Jolien zou kiezen,toch koos hij voor Inge.“Toen is zij er nog mee op date geweest! Maar ik vond het niet erg, ze zei dat hij uiteindelijk een lege doos zonder inhoud was! (schaterlach)”
Taboe
Jolien:“Als ik een match heb waar een relatie uit komt, vertel ik hun dat ik hem leerde kennen op café.”Beide dames vragen zich af wat ik er van vond en zijn benieuwd naar mijn verhaal. Na wat over en weer gepraat vraag ik naar hun andere ervaringen op het vlak van daten. “We hebben beiden een maand aan online dating gedaan maar houden meer van een echte babbel.” Ik stel hen de vraag of ze niet beter met fotomateriaal zouden werken. Dan weet je als je thuis komt nog precies over welke persoon het gaat. “Nee hoor! Ik zou dan niet meer meedoen.” Ze kijken al wat minder happy. “Niemand maar dan ook niemand mag dit te weten komen!” Inge werkt bij een productiehuis en zou het niet appreciëren indien haar collega’s dit zouden ontdekken. De ouders van Jolien weten zelfs helemaal niets. “Als ik een match heb waar een relatie uit komt, vertel ik hun dat ik hem leerde kennen op café.” Wanneer ik later op de avond met baas Frederic praat, merk je dat er inderdaad nog een groot taboe bestaat rond daten. “Daarom doen ze het ook, omdat er geen foto’s aan te pas komen! “ Blijkbaar is het niet enkel een taboe om mee te doen, maar ook een taboe om toe te geven hoe je elkaar leerde kennen. Toch zijn er een paar blitzverhalen. “Vele mensen lopen daar ook niet mee te koop en laten het ons niet altijd weten.” Een koppel dat drie maanden geleden meedeed is van plan om te trouwen in de zomer en een ander koppel verwacht binnenkort een eerste kindje.
Matches
“Leef je nog?” Tien ongelezen sms’jes en twee gemiste oproepen later. Het was middernacht en de speeddate was gedaan. Ongeruste vrienden en ouders, maar ik kan je verzekeren het was tof!
Buiten een komisch duo zag ik keurige, interessante en sociale mannen. Geen vieze oude mannen.
“Sylvia, wij hebben opgemerkt dat je jouw matches nog niet hebt ingevoerd.” Inderdaad, zo gemakkelijk was dat nog niet. Uiteindelijk besloot ik om Thomas aan te duiden. Ik geef toe, misschien was het allemaal toch wel een beetje spannend. Zondag kreeg ik een mailtje terug. “In totaal hebben 1 mensen u aangeduid. Van de 1 mensen die jij hebt aangeduid hebben 0 mensen u ook aangeduid.”
In haar promotieonderzoek kon Jessica Pass laten zien dat wanneer mensen afgewezen worden, bijvoorbeeld tijdens een speed-dating avond, iemands gevoelens van eigenwaarde hierdoor omlaag gingen. Na een dipje van een paar minuten was ik nochtans helemaal de oude. 27 jaar is toch een beetje te oud, maar als ik 27 en single ben, doe ik zeker terug mee!
*De namen in dit artikel zijn fictieve namen.
Organisator Frederic, zelf single:
“Online daten kost al snel 30 à 40 euro per maand en dan moet je nog uren achter die computer zitten. Vaak zie je valse foto’s en mensen stellen zichzelf anders voor. Je spreekt af met enkele mensen en ziet dat het toch niet dat is. Dan moet je die persoon afwijzen en ben je weer een avond kwijt. Er kruipt ook ontzettend veel tijd in. En ja, ik spreek uit ervaring! Daarom ben ik vanaf november opnieuw met SmartDate begonnen. De doelgroep bestaat uit hoger opgeleide mensen met tijdsgebrek en een carrière. Die met 36 euro iets willen veranderen aan hun leven en aan hun single bestaan, zonder echt wanhopig te zijn. De prijs is misschien wat hoog maar hierdoor is het publiek deftig. En dat wordt geapprecieerd door de kandidaten. Je moet op een bepaalde manier een soort van standaard en selectie opstellen.
We hebben het ooit aan vijf euro gedaan en de keerzijde van de medaille was dat er een ploeg van de VRT kwam filmen en je een totaal ander soort volk had. ”
www.smartdate.be
10 manieren om aan een lief te geraken tijdens een speeddate:
1. Trek je mooiste kleren aan. Die eerste indruk is zeer belangrijk!
2. Stel jezelf open en probeer zo sociaal mogelijk over te komen.
3. Praat zelf niet te veel en toon genoeg interesse.
4. Hou rekening met de tijd.
5. Vraag wat je wil weten en draai niet rond de pot.
6. Zorg voor een frisse adem!
7. Controleer je lichaamstaal, deze zegt soms meer dan je denkt.
8. Geef niet te veel complimentjes.
9. Blijf oogcontact houden.
10. Relaxte houding.
Bron: eigen ervaring
Sylvia Persoons
